Het derde woord van het platform in de leegte is osmo. Het betekent: Alles dat me doet ervaren.

Stel dat ik nu een stoel zie. Dan is hoe die stoel echt is, osmo. De lichtdeeltjes van die stoel naar mijn oog: osmo. Mijn oog: osmo. De verwerking van de elektrische signalen: osmo. Alles tot aan de ervaring van het zien zelf, want dat is mu.

Eigenlijk is alles buiten mu, osmo. Als ik jou zie, ben jij osmo voor mij. Jij veroorzaakt mijn ervaring van het jou zien. Maar de ervaring van het zien zelf, dat is weer mu.

Zelf ben ik ook osmo, voor jou, als je mij ziet, maar ook voor mezelf. Ik heb mijn lichaam nodig om te ervaren. Ik heb mijn zenuwen nodig om te ervaren. Ik besta als osmo, maar ik ervaar mezelf enkel in mu.

Osmo is alles in de ‘echte’ wereld, maar waar ik niet bij kan. Ik kan er enkel bij via datgene dat mijn ervaringen veroorzaakt uitmondend in de ervaringen zelf: mu.

Hoe osmo echt is? Dat weten we niet. Misschien bestaat het uit atomen en elektronen. Misschien bestaat het uit snaren. Misschien zit God er achter. Of is het een simulatie. Of is het nog heel anders. Sommige mensen vermoeden dat er niks is buiten ons bewustzijn bijvoorbeeld. Alleen maar bewustzijn dat er tussen de verschillende bewustzijnen is. Aan de ene maakt aan het niet uit wat osmo nu echt is, want wij leven in mu. Aan de andere kant maakt het heel veel uit, want osmo is datgene wat mu doorlopend beïnvloedt en verandert.

We kunnen osmo niet bereiken, maar soms wel benaderen.

Wanneer we ervaringen in mu hebben die eigenlijk altijd hetzelfde zijn en die ook nog consistent zijn in verschillende type ervaringen, dan kunnen we daar op proberen te bouwen. Als je iets kan ruiken, proeven, voelen, zien, horen én begrijpen en andere mensen ervaren ongeveer hetzelfde, dan zou het wel iets kunnen zijn wat een benadering van iets in osmo is. En als dat een te sterke uitspraak is, dan is het in ieder geval een stabiel element in mu.

Wanneer je zoiets dan ook nog verder onderzoekt, bijvoorbeeld door een microscoop bekijkt of er andere proeven mee doet, dan voeg je nog extra typen ervaringen toe, die het element zekerder of juist onzekerder maken.

Mu en osmo samen, hoe geworteld in het mysterie ook, versterken wetenschap. Omdat osmo ongelooflijke invloed heeft én onkenbaar blijft, hebben we al onze vaardigheden mogelijk om zo veel mogelijke stabiele ervaringen in mu te leren kennen. Om zo goed als we kunnen osmo te benaderen.

En daar helpt pu bij. Wanneer we ideeën opbouwen, die niet sterk genoeg zijn, kan pu helpen om de ideeën te verbeteren, juist door de twijfel en het niet-weten rücksichtslos bloot te leggen. Juist door ideeën die groot en stabiel lijken te blijven ondervragen: wat weet je er niet van, wat is er pu aan. De macht van mensen is zo groot geworden, maar we begrijpen zo weinig, dat we in staat zijn fouten te maken die ons eeuwen kunnen achtervolgen. Daarom hebben we het begrip osmo nodig, om ons bescheidener te houden over wat we kunnen weten. Daarom hebben we pu nodig, om gaten te blijven slaan in vermeende kennis. Zodat we betere beslissingen maken.

Osmo heeft ook een symbool. Een rondje met drie stippen erbuiten.

Het laat zien hoe beperkt we zijn. Waar mu misschien een blik naar binnen kan zijn, gericht op onze ervaringen, opent osmo onze blik naar buiten. Omdat we nooit zeker kunnen zijn van osmo en het wel een overweldigende invloed heeft.

Nu lijkt het net alsof ik zeker ben dat we osmo niet kúnnen kennen. Dat heeft aan de ene kan met de definitie te maken, die ik zelf gegeven heb. Maar aan de andere kant kunnen we natuurlijk best dit woord wat aanpassen, het begrip, als blijkt dat ons dat beter past. Dan zouden we wellicht soms wél osmo kunnen kennen. We kunnen natuurlijk ook het hele woord wegdoen, of alle woorden. Dan is het weer heel anders en valt er maar weinig meer te zeggen over osmo.

Maar zolang het begrip handig is, of blijft, dan houden we het.